Autyzm według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10 sklasyfikowany został jako całościowe zaburzenie rozwoju objawiające się nieprawidłowym funkcjonowaniem we wszystkich sferach rozwojudziecka, zwłaszcza w obszarach obejmujących wzajemne interakcje społeczne, komunikację,stereotypowe wzorce zachowania, zainteresowań i aktywności.

To zaburzenie neurorozwojowe, którego pierwsze symptomy mogą pojawić się już w pierwszychmiesiącach życia dziecka, pełny obraz objawów zawsze można zaobserwować do ukończenia przezdziecko 3 roku życia.

Wprowadzona w 2013r. przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne klasyfikacja DSM-5 wyróżniadwie grupy objawów: znaczące, stałe nieprawidłowości w obrębie komunikacji społeczneji interakcji oraz ograniczone, powtarzalne wzorce zachowań, zainteresowań i aktywności oraz dodatkowowprowadza trójstopniową skalę w zależności od stopnia nasilenia objawów, wyznaczając tym samymstopień wsparcia koniecznego w życiu.

Całościowe zaburzenia rozwoju występują coraz powszechniej. W ostatnich latach systematycznie rośnieliczba dzieci z diagnozą autyzmu lub, jak się coraz częściej określa, zaburzeniami ze spektrum autyzmu(ASD). Termin ten trafniej opisuje autyzm i zaburzenia pokrewne (w tym Zespół Aspergera), wskazującna istnienie pewnego rodzaju kontinuum stanów, dla których triada zaburzeń autystycznych jest wspólna.

Niezależnie od różnic intelektualnych wszystkie osoby z ASD mają większe lub mniejsze trudnościz nabywaniem umiejętności społecznych, z komunikacją (bez względu na poziom rozwoju mowy),a także z brakiem elastyczności w myśleniu i zachowaniu.

Wśród osób z diagnozą ASD są osoby wycofane z kontaktu, niemówiące, z nasilonymi zachowaniamistereotypowymi, jak i osoby wysoko funkcjonujące o dość wysokich kompetencjach społecznych (choćegocentryczne i trochę „dziwaczne”), wykorzystujące mowę werbalną do komunikacji ( mające jednaktrudności ze zrozumieniem podtekstów, przenośni, metafor), o specyficznych zainteresowaniachi upodobaniach.

Stopień nasilenia zaburzeń w obrębie triady zaburzeń autystycznych zależny jest od wielu czynników,aktualnego etapu rozwoju, indywidualnych cech osobniczych, ale tęż stanu zdrowia, sytuacji rodzinnej.Określa także potrzeby i możliwości psychofizyczne ucznia z ASD, które stanowią wielkie wyzwanie,szczególnie dla systemu oświaty.

Według danych Systemu Informacji Oświatowej z września 2012 r. w polskich przedszkolach i szkołachuczy się 7815 dzieci i młodzieży z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera. 88% z nich uczęszczado szkół ogólnodostępnych, a 12% - do specjalnych.¹

Na podstawie badań przeprowadzonych w ramach opracowanego w 2016r. Ogólnopolskiego SpisuAutyzmu Sytuacja młodzieży i dorosłych z autyzmem w Polsce szacuje się, że zaburzenia ze spektrumautyzmu występują u więcej niż jednej na sto osób, a liczba takich diagnoz wciąż rośnie² Według danych Autism Europe z 2006r.0,6 % populacji Unii Europejskiej dotkniętych jest autyzmem(około 5 milionów osób). Natomiast z badań przeprowadzanych w USA wynika, że jedno na 166 urodzonych dzieci jest dotkniętych tym rodzajem niepełnosprawności.³

1) Autyzm z Klasą. Edukacja i integracja uczniów z autyzmem lub zespołem Aspergera w szkołach różnego typu- materiały konferencyjne, Fundacja Synapsis, Warszawa 2012.
2) http://www.spisautyzmu.pl/
3) http://www.synapsis.org.pl/autyzm/skala